چگونگی دریافت خسارت از صندوق تأمین خسارات بدنی
صندوق تأمین خسارات بدنی، صندوقی مستقلی است که هدف از تأسیس آن، حمایت از زیاندیدگانی است که به نحوی، امکان جبران خسارات از طریق بیمه را ندارند و زیان وارد بر آنها بدون جبران میماند. در ایران، صندوق تأمین خسارتهای بدنی پس از بیمهی اجباری شخص ثالث، مهمترین طرح تکمیلی مسئولیت مدنی در حوادث رانندگی به شمار میرود.
هرچند نمیتوان صندوق مذکور را مجزا از بدنهی بیمهی شخص ثالث دانست، ولی همانگونه که از مادهی ۲۱ قانون جدید بیمهی اجباری مصوب ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ و آییننامهی ادارهی صندوق برمیآید، صندوق دارای شخصیت حقوقی مستقل است. میتوان با عنایت به اقسامِ اشخاص حقوقی و شاکلهی صندوق تأمین، گفت که صندوق، دارای شخصیت حقوقی است و در زمرهی اشخاص حقوق عمومی قرار دارد. (به این معنا که یا وظیفهای عمومی بر عهدهی آن است یا آنکه دارایی آن متعلق به دولت است؛ که نیازی به ثبت نداشته و بهمحض ایجاد، شخصیت حقوقی پیدا میکند.)
موضوع فعالیت صندوق تأمین خسارت های بدنی
به موجب مادهی ۲۱ قانون بیمهی اجباری خسارت وارده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه، مصوب ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵، به منظور حمایت از زیاندیدگان حوادث ناشی از وسایل نقلیه، خسارات بدنی وارد به اشخاص ثالث که به علت فقدان یا انقضای بیمهنامه، بطلان قرارداد بیمه، شناخته نشدن وسیلهی نقلیهی مسبب حادثه، کسری پوشش بیمهنامه که ناشی از افزایش مبلغ ریالی دیه، تعلیق یا لغو پروانهی فعالیت شرکت بیمه، صدور حکم توقف یا ورشکستگی بیمهگر، قابل پرداخت نباشد، یا بهطور کلی خسارتهای بدنی که خارج از تعهدات قانونی بیمهگر و مطابق با مقررات این قانون است، توسط صندوق مستقلی به نام «صندوق تأمین خسارت های بدنی» جبران میشود.
منابع مالی صندوق تأمین خسارت های بدنی
به موجب مادهی ۲۴ قانون بیمهی اجباری، منابع مالی صندوق تأمین خسارت های بدنی به شرح زیر است؛
هشت درصد از حق بیمهی اجباری موضوع این قانون مبلغی معادل با حداکثر یک سال حق بیمهی اجباری که از دارندگان وسایل نقلیهای که از انجام بیمهی موضوع این قانون خودداری کنند وصول میشود مبالغ بازیافتی از مسببان حوادث، دارندگان وسایل نقلیه، بیمهگران و سایر اشخاصی که صندوق پس از جبران خسارت زیاندیدگان مطابق با مقررات این قانون حسب مورد دریافت میکند درآمد حاصل از سرمایه گذاری وجوه صندوق بیست درصد از جریمههای وصولی راهنمایی و رانندگی در کل کشور بیست درصد از کل هزینههای دادرسی و جزای نقدی وصولی توسط قوه قضاییه و تعزیرات حکومتی کمکهای اعطایی از سوی اشخاص حقیقی یا حقوقی.
اهداف صندوق تأمین خسارت های بدنی(خسارت ناشی از تصادف رانندگی)
۱. جبران خسارت بدنی زیاندیدگان حوادث رانندگی:
مهمترین هدف از ایجاد صندوق تامین، جبران خسارت بدنیِ آن دسته از زیاندیدگانی است که بر اثر حوادث ناشی از رانندگی دچار خسارت شدهاند و از طریق سیستم بیمهای امکان دریافت غرامت ندارند.
۲. حمایت مالی از رانندگان و دارندگان اتومبیل مسئول حادثه درمقابل دعاوی مطالبهی دیه از سوی زیاندیدگان
صندوق با امداد مسئولان حادثه و خانوادههای آنها که اغلب از اقشار کمبضاعت جامعه هستند و ارائهی تسهیلات بلندمدت بدون بهره به آنان از ورود فشار مالی به آنها و زندانی شدن سرپرست خانواده به دلیل عدم توانایی در پرداخت دیهی زیاندیده، جلوگیری مینماید.
۳. جلوگیری از اطالهی دادرسی:
پس از وقوع سانحهی رانندگی، درصورتی که وسیله نقلیهی مسبب حادثه دارای بیمهی اجباری شخص ثالث باشد، زیاندیده با استفاده از پوشش بیمهای مذکور، نسبت به دریافت غرامت خود اطمینان مییابد؛ اما درصورت فقدان بیمهی مذکور یا عدم شناسایی مسئول حادثه، تنها راه احقاق حق زیاندیده، اقامهی دعوای حقوقی یا اعلام شکایت کیفری است. یکی از اهداف صندوق، کوتاه کردن روند دادرسی و کاستن از پروندههای قضایی مذکور است.
۴. کمکرسانی سریع به زیاندیدگان اورژانسی:
یکی دیگر از اهداف صندوق تامین، پرداخت خسارت زیاندیدگانی است که نیاز فوری به اعمال جراحی و سایر خدمات درمانی اورژانسی دارند. صندوق در این موارد با دستور مدیریت و با کمترین فوت وقت، اقدام به پرداخت غرامت میکند.
براساس مادهی ۲۱ قانون بیمهی اجباری مصوب ۱۳۹۵، موارد پرداخت توسط صندوق تأمین خسارات بدنی عبارتند از:
1- فقدان یا انقضای بیمهنامه
2- بطلان قرارداد بیمه
3- شناخته نشدن وسیلهی نقلیهی مسبب حادثه
4- کسری پوشش بیمهنامه، ناشی از افزایش مبلغ ریالی دیه
5- تعلیق یا لغو پروانهی فعالیت شرکت بیمه
6- صدور حکم توقف یا ورشکستگی بیمهگر
7- خسارتهای بدنی که خارج از تعهدات قانونی بیمهگر باشند.
انتهای پیام/